Je kunt er donder op zeggen dat komende maand weer de nodige woorden worden gewijd aan de ontnuchterende realiteit van goede voornemens. Oud nieuws en verspilde tijd. Goede voornemens werken zelden, en dat wisten we allang. 

Iedereen trouwens nog de beste wensen voor het nieuwe jaar! Als consument van meer zelfhulpbronnen dan goed voor hem is heeft deze onverbeterlijke lifehacker een paar hoogstpersoonlijke beproefde recepten die wél werken.

Boeken als Atomic Habits van James Clear of een gouwe ouwe als Getting Things Done van David Allen geven je nuttige tips om meer gedaan te krijgen in minder tijd. Maar ze voeden ook de illusie dat je je takenlijstje ooit leeg krijgt. Vergeet het maar. Je hebt chronisch tijd te kort om alles af te krijgen in de (gemiddeld) vierduizend weken die je gegeven zijn in dit leven, aldus Oliver Burkeman in het geweldige Four Thousand Weeks. Lees die man, hij heeft net weer een nieuw boek uit.

Wat je ook kiest om je vrije tijd nuttiger aan te besteden, het zullen harde keuzes zijn, die niemand dan jezelf het beste kan beantwoorden. Muziek maken, meer sporten, meer aandacht voor je familie, beter koken: alles kan, maar niet tegelijk. Eén ding weet ik zeker: niemand verzucht op zijn sterfbed dat hij te weinig op Facebook heeft zitten scrollen. 

We weten dat we onze vrije tijd het best kunnen besteden aan activiteiten waar we met voldoening op kunnen terugkijken, ook als ze niet per se altijd leuk of makkelijk waren. Dus waarom zitten we toch weer ongemerkt te vegeteren op Youtube? Waarom gaan we voor die roze koek in plaats van dat degelijke zuurdesembrood met pindakaas?

Omdat het lichaam neigt naar luieren. De dag zit al vol zat met vermoeiende verplichtingen. Na een inspannende werkdag plof ik ook liever op de bank, ondanks alle goede bedoelingen voor een intellectueel stimulerende avond. Onderschat niet hoeveel je dagelijks besteedt aan slapen, werk, verzorging, koken, eten en andere huishoudelijke taken. Die uren zijn niet onderhandelbaar. Maar juist daarom zou je de paar uur die je hopelijk overhoudt als een waardevol geschenk moeten zien, als iets dat je met aandacht benut.

Denk goed na hoe je dat schaarse goed wil besteden. Ik wil elke dag een uur cello oefenen, elke week drie uur schrijven en vier uur mijn vakkennis bijhouden. Meer is beter, maar ik zet bescheiden in. Per dag wil ik niet meer dan drie kwartier aan nieuws en social media kwijt zijn. Minder is beter. Tip: stel op je telefoon een dagelijks rantsoen in voor die apps.

Zet jezelf makkelijk haalbare doelen, maar houd je er wel strikt aan. Ook je goede voornemens hebben een stok achter de deur nodig. Als nerd heb je daar natuurlijk een timemanagement app voor. Ik gebruik zelf A-Tracker Pro, omdat die zo mooi samenwerkt met mijn Apple Watch. Nog twee tips:

• Zet een kookwekker. De Pomodoro techniek gaat uit van 25 minuten, maar de duur is minder belangrijk dan het voornemen om je zonder afleiding op je taak te richten. Ga door, ook als je concentratie niet geweldig is, of als je even geen zin hebt. Het is maar een half uur. Ga ook niet te lang door als het wel lekker gaat, want dat gaat weer ten koste van andere prioriteiten. En stop de klok als het echt niet gaat. Het middel is er om je te helpen, niet andersom.
• Een waarschuwing als je net zoals ik een technocratische kronkel hebt: misbruik het digitale speelgoed niet om de dopaminestootjes die je krijgt van het afvinken van dagelijkse verplichtingen die al een solide routine zijn. Goede gewoontes waar je geen por voor nodig hebt (voor mij de dagelijkse rek- en strekoefeningen) hoef je niet te administreren. Die 15 uur cello oefenen staat heel bemoedigend cello in het taartdiagram. Scheren, douchen en tandenpoetsen is geen kunst en hoeft er dus niet bij.