Volkskrant-journalisten Sander Schimmelpenninck en Teun van de Keuken gingen er in hun columns vandaag (14/22/2022) weer met gestrekt been in. Aanleiding was een oude plaat die de Telegraaf kennelijk weer had opgezet. Wie claimt voor het milieu te zijn en niet in een onverwarmde yurt onder een paardendeken rauwe wortels knaagt is ongeloofwaardig. Iets van dien aard. Nou, liever een inconsequente idealist dan een consequente cynische lul, was de strekking van beide columns.
Er is ook niks zo irritant als iemand die jouw goede bedoelingen onderuithaalt omdat je niet roomser dan de Paus bent. De oude Grieken kenden hun drogredenen al, en de jij-bak blijft favoriet. Wie niet honderd procent zuiver op de graat is en desondanks het gore lef heeft anderen de les te lezen, is een hypocriet en bij deze gediskwalificeerd.
Niet elk verwijt van hypocrisie is misplaatst, maar er zijn wel spelregels. Pas als jij je voorstaat op hoge standaarden waar je jezelf niet aan houdt maar die je wel aan anderen oplegt ben je een hypocriet, en vooral als die leefregels een kwestie van alles of niets zijn. Een orthodoxe moslim die heimelijk varkensvlees eet en alcohol drinkt is in strijd met de regels van zijn geloof, of hij nu elke dag of eens per jaar de fout in gaat. Wie vreemd gaat idem dito. Trouw ben je altijd, of je bent het niet. Wie zulke alles-of-niets regels aanvaardt en er zich toch niet aan kan houden (we blijven immers mensen) moet tenminste even schuldbewust zijn mond houden.
