Afgelopen januari schreef ik over programmeren voor de lol en mijn nieuwe portfolio website aligilo.com. Ik beloofde dat het een vervolg zou krijgen. Bij deze dus. Hobbyprojecten: het woord klinkt een beetje neerbuigend, als vrijblijvend gefröbel in je vrije tijd. Maar voor je relevantie als ontwikkelaar en motivatie voor het vak vind ik het onontbeerlijk. Of werk jij ergens waar je de optimale vrijheid hebt om de functionaliteit te bouwen met enkel de tools waar jij blij van wordt? Nee, want behalve in je eigen labours-of-love draait de wereld immers niet om jou.

Het hoeft je niet te verbazen dat veel succesvolle open-source initiatieven vallen in de categorie “door nerds voor nerds”. Heel veel onopgemerkte projecten trouwens ook. Software om het bouwen van software efficiënter, betrouwbaarder of plezieriger te maken: allemaal super belangrijk, maar voor populaire toepassingen heb je wel veel van hetzelfde (WordPress plugins en templates bijvoorbeeld). Vroeger noemden we dat trouwens me too software. Geen commentaar nodig.

Het coolste is als je iets kunt aanbieden wat tegelijk doenlijk is in je eentje (dus geen concurrent van Photoshop proberen te bouwen) en waar veel mensen profijt van hebben. Zoiets als een datumprikker of een todo lijst. Helaas zijn die er al. Je zult dus van bijzonder goede huize moeten komen om qua functionaliteit en gebruiksgemak de concurrentie de loef af te steken als je niet wilt verdrinken in soortgelijk middelmatig aanbod. Dat betekent trouwens niet dat je het niet moet proberen. Ga je gang, het is jouw vrije tijd. “Don’t re-invent the wheel, unless you want to learn more about wheels”, zei Joel Spolsky ergens.

Ik heb zelf ook regelmatig het wiel proberen uit te vinden. Met Google Web Toolkit bouwde ik 7labels, een — jazeker — revolutionaire nieuwe blik op todo, voor mensen die niet alleen een lijstenfetish hebben, maar hun items ook onbeperkt willen kunnen taggen. Met plezier en energie werkte ik mijn groeiende backlog van nice-to-haves af, totdat GWT niet meer relevant was en ik zelf ook niet zo dol bleek op mijn eigen hondenvoer. Veel van geleerd, dat wel. Op de toppen van mijn kunnen was ik GWT koning Eenoog en hield ik er een paar leuke en lucratieve klussen aan over.

Vier jaar geleden vond ik mijn niche. Ik was toen bezig aan de repetities voor mijn IT-komedie Fair Trade. Voor de niet-regisseurs: een toneelstuk heeft scenes van verschillende lengte en moeilijkheidsgraad. Een drukke scene met alle acteurs tegelijk op de vloer kost doorgaans meer oefentijd dan bijvoorbeeld een rustige monoloog. Een ervaren regisseur weet intuïtief hoe je voor een periode van bijvoorbeeld twintig repetities een goede planning maakt, zodat alle scenes voldoende aandacht krijgen. Maar op zoveel ervaring kon ik niet buigen, en bovendien schreeuwde dit probleem er gewoon om: automatiseer mij! Ik wil de rehearsal coverage van Scene 3 uitgedrukt zien in een exact percentage, en met mij elke amateur-regisseur. Toch?

En zo ontstond Kwinsie. Als je niet regisseert en geen interesse hebt in Angular 10 frontend technologie heb je er niet veel aan. Maar als ik in Nederlands tien, twintig enthousiastelingen vind ben ik dik tevreden. Ik heb er de afgelopen jaren aan zitten sleutelen en nu online gebracht op https://repetitieplanner.nl. Het grappige is dat ik veel features sinds een jaar of wat heb geschrapt, zoals de mogelijkheid om via Google of Facebook in te loggen. Leuk en aardig, maar dan moet ik een hele service optuigen, nep-account in de gaten houden, enz. Daar was het me allemaal niet om begonnen. Dus heb je nu zelfs helemaal geen account meer nodig. Alle info wordt opgeslagen op je browser zolang je je historie niet wist, en als je wil kun je je data downloaden. En als de hele wereld het omarmt zien we wel verder. Yeah right.